The New Utopia Begins Here
Komende dinsdag is er een avond over de ‘Nederlandse Kunst’ aan gene zijde van de Oceaan en het kunsttoerisme van Venetië.
Nu het kwik stijgt, de zomer daar is en een ieder op vakantie gaat of al vertrokken is, schenkt de KunstKoepel aandacht aan de actualiteit van kunst en kunsttoerisme. Dat doen we niet om als gids te dienen, als een soort kunst VVV. Maar wel om te bezien waar in de voorhoede van de kunstbeschouwing de aandacht zich nu op richt. Waar draait het om? De Biënnale van Venetië geldt als het hoogste podium van de kunstwereld. Niet verkeerd om dit eens te spiegelen aan onszelf.
Precies een jaar geleden en ook al in de jaren daarvoor, hebben we een aantal kunstpleisterplaatsen voor het voetlicht gebracht die in deze zin wel iets moois te bieden hadden. Zo langzamerhand schenken wij hier dus traditiegetrouw aandacht aan.
De focus ligt dit keer op de Biënnale van Venetië.
De Biënnale van Venetië is sinds 1895 een internationaal platform voor hedendaagse kunst, maar ook een nationaal strijdtoneel. Nederland heeft een plek in het hart van de biënnale. In de zgn. Giardini, de lommerrijke tuinen met de vele landspaviljoens (27 stuks) die de wijde wereld vertegenwoordigen, is het door Gerrit Rietveld ontworpen Nederlandse Paviljoen een van de best bewaarde voorbeelden uit de architectuurgeschiedenis van de ‘Giardini della Biennale’. Andere landen moesten daarna uitwijken naar het ernaast gelegen Arsenale of naar oude Palazzo’s elders in de stad of naar de vele kleine eilandjes rondom Venetië.
Eigenlijk vormen al die zo bijeengebrachte landen met de kunst die hun land mag vertegenwoordigen, om de twee jaar een soort nationaal strijdtoneel. Is de kunst dan vooral politiek correct of is de kunst echt vrij en onafhankelijk? En wat is de eigen identiteit?
De twee kunstenaars die Nederland hier nu vertegenwoordigen zijn van Surinaamse komaf. Het zijn: Iris Kensmil en Remy Jungerman.
Hun tentoonsteling heet: ‘The Measurement of Presence’. Eenvoudig gezegd is de een de schilder (Kensmil) en de ander de beeldhouwer (Jungerman).
Samen maakten zij van de ruimte een grote samenhangende installatie.
De curator die Remy Jungerman en Iris Kensmil heeft samengebracht, Benno Tempel (directeur van het Gemeentemuseum in Den Haag) zegt over hun werk: „Wat ik zo goed vind aan hun werk, is dat zij de westerse kunstgeschiedenis niet alleen bevragen, maar dat ze ook een volgende stap zetten. Beiden durven op een utopische manier te kijken naar vooruitgang. Ze proberen het heden te voeden met het verleden en daardoor het heden te beïnvloeden.”
Strak, helder en een tikkeltje klassiek is hun presentatie in het Nederlandse paviljoen. Kensmil en Jungerman zijn geen kunstenaars die modieus meeschreeuwen met de trends in de kunstwereld. Intussen hebben ze wel degelijk een belangrijk verhaal te vertellen over een meer inclusieve wereld en een kunstgeschiedenis die bijstelling behoeft. Verschuivende perspectieven en alternatieve verhalen, waarin Mondriaan, De Stijl en Russische avant-gardisten worden vermengd met Surinaamse en Afrikaanse invloeden.’
De tentoonstelling van Iris Kensmil en Remy Jungerman laat zien dat de realiteit te complex is om nauwkeurig gerepresenteerd te worden vanuit slechts één perspectief. Om recht te doen aan de werkelijkheid moeten we verschillende perspectieven de ruimte geven om naast elkaar te bestaan.’
Samen geven de individuele landen invulling aan de richting die de ‘globale’ kunstwereld nu op gaat. Het idee dat op de huidige Biënnaleleeft, is dat de hedendaagse kunst deels een erfenis is van het ‘koloniale modernisme’. En dat dit aangepast kan worden naar gelang de neoliberale markt daarom vraagt. Daar zitten rauwe randjes aan. Venetië staat in het hart van die markt. Aan de hand van ‘onze eigen Surinaamse kunstenaars’ en aan de hand van andere in het oog springende landen waarbij die fricties ook sterk naar voren komen, wordt dinsdagavond getracht hier iets van bloot te leggen. Zo maakt u een wereldreis op één avond, zonder paspoort of visa!
De nu lopende expositie “Golden Years” met Posters uit Hollywoods’s gouden jaren is gratis te bezichtigen en loopt t/m zaterdag 31 augustus tijdens onze openingstijden.
Elke 1e dinsdag van de maand organiseert stichting Kunstkoepel een avond voor iedereen die geïnteresseerd is in kunst. De onderwerpen die aan bod komen zijn zeer gevarieerd en hebben allen te maken met kunst in de breedste zin van het woord. Soms zijn ze filosofisch van aard, soms krijgt je via beeldmateriaal allerlei informatie en om de twee of drie maanden komt een kunstenaar aan het woord in samenhang met eigen werk dat op dat moment in Kreek geëxposeerd wordt.
De deur is open om 19.30 uur. Het programma begint om 20.00 uur en heeft altijd een korte pauze. Entree is € 4,- inclusief een kopje koffie of thee. Naderhand is er gelegenheid met een drankje wat na te praten.
Wil je de uitnodigingen over deze avonden per mail ontvangen? Meld je aan via de kunstpagina.